Vervolg van de geschiedenis van Bosma slapen en meer.....

​

Eerste winkel

In 1983 opende Bosma een winkel in de schuur aan de Weststraat waar zijn vroegere werkgever Lunter voorheen de opslag had. Alle zaterdagen was de winkel open, door de week was Sjoerd­Jan druk met stofferen. Ondertussen kwam zoon Charles in de zaak. Eerder hielp hij zijn vader na schooltijd al regelmatig met stoffeerklussen. Dus de stap naar samenwerking was niet al te groot. De zaken liepen lekker. Maar in 1985 kwam er een kink in de kabel; de grote supermarkt die op korte afstand van de winkel was gevestigd, vloog in brand. Het gebied eromheen werd onteigend. Bosma moest weg. De winkel ging dicht.

 

Advocaat fabriek

‘Achteraf is dat goed geweest hoor’, lacht Charles Bosma nu. ‘We werden gedwongen naar een ander pand uit te kijken en toen kwamen we hier terecht.’ Hier, dat is de voormalige advocaat­ fabriek aan de Waalderstraat.
Het uit 1925 stammende pand stond leeg. ‘Het was echt een oude fabriek. Wanneer we er een winkel van wilden maken, zou er ontzettend veel moeten gebeuren. Bovendien was de Waalderstraat nog niet ontwikkeld als winkelstraat. Albert Heijn zat net op de hoek, maar dat was het dan ook.’

Toch zag Bosma junior brood in de locatie. Zijn ouders ook. Na negen maanden opknappen opende Bosma Woninginrich­ ting dan ook een volwassen winkel. Het assortiment: tapijt, textiel, gordijnen, bedden, matrassen, dekbedovertrekken, kussens en schapenvachten en aanverwante artikelen. Bosma ging de hele week open en werd ook stomerijdepot om de loop in de winkel te krijgen. Dat lukte meer dan goed. Met Marie Bosma als stralende middelpunt ­Charles: ‘Mijn moeder vond het hartstikke leuk in de winkel, het was echt haar ding’­ werd Bosma Woninginrichting een parel in Waalderstraat. De straat ging leven. Steeds meer winkels vestigden zich er.

 

Personeel

Sjoerd­Jan, Marie en Charles konden een paar jaar na de ope­ ning van de winkel extra handjes gebruiken. Daarom stapte Charles naar Albert Heijn, waar vriendin Karin werkte.
‘Ik moet ‘r mee’, zei hij tegen haar baas. ‘Die vond het niet leuk dat Karin weg ging, maar hij begreep wel dat we mensen nodig hadden en dat Karin graag in ons bedrijf wilde komen werken’, zegt Charles nu.
Ook zijn broer Jos haalde hij terug uit Ermelo, waar hij des­ tijds werkte. ‘We konden hem niet alleen een baan bieden, maar ook een huis’, vertelt Charles. ‘We hadden namelijk net een huis met een grote schuur gekocht voor opslag. Dat huis hadden we niet nodig. Jos kon er gaan wonen. Karin en ik zijn later bovenin de schuur gaan wonen.’
In 1992 kwam Jenny het winkel­ team versterken. De broers Ab­Jan en Olaf kwamen in dienst als stoffeerder. Marrie ging de boekhouding doen. Grond­ leggers Sjoerd­Jan en zijn vrouw Marie konden het zoiets rustiger aan doen.

 

Bosma Slapen en meer

Bosma Woninginrichting ging nog immer bloeiend en geliefd de 21e eeuw in. Drie verbou­ wingen, waarbij stukken werden aangebouwd en de gehele gevel van glas werd voorzien, hadden van de winkel een grote en voor­ name zaak gemaakt. Waar de meeste ondernemers uit finan­ ciële noodzaak ingrepen in hun bedrijfsvoering plegen, besloten Charles en Karin uit andere overwegingen tot een koerswij­ ziging. Karin: ‘Het werk groeide ons boven het hoofd. We waren bijna de hele week overdag en
’s avonds bezig. Charles was altijd onderweg om offertes te maken, in te meten en te stof­ feren, behoorlijk omvangrijk werk. De verkoop in de winkel vindt hij ook erg leuk, maar daar kwam hij helemaal niet aan toe. Omdat we te veel specialismen hadden, hebben we vorig jaar besloten het bedrijf te splitsen. Ja, uit weelde dus.’

Broer Jos Bosma heeft de wo­ ninginrichting overgenomen. Dat doet hij nu samen met Toine Kraft in Den Burg. Jenny werkt nog steeds in de winkel en Marrie is de boekhouding blij­ ven doen. Olaf is voor zichzelf begonnen als stoffeerder. Ab­Jan zit zomers in het fruit en is

’s winters stoffeerder. Charles en Karin hebben gekozen voor slapen, aangevuld door woon­ accessoires. Vandaar de naam Bosma Slapen en meer...